Ο Λευτέρης Πετρούνιας είπε: «Δεν έχω να πω πολλά. Όπως έλεγα ‘ναι ρε φίλε’, αυτή τη φορά λέω ‘ναι ρε Ελλάδα’. Είμαι ευτυχισμένος».
Ο Έλληνας πρωταθλητής κόσμου και Ευρώπης, στέφθηκε Ολυμπιονίκης με 16,000 βαθμούς στον τελικό του οργάνου, με μια άσκηση που είχε συντελεστή δυσκολίας 6,80 και βαθμολογήθηκε με 9,200 στην εκτέλεση! Πρόκειται για το τρίτο Ολυμπιακό μετάλλιο της Ελλάδας, στην διοργάνωση της βραζιλιάνικης μεγαλούπολης, μετά το χρυσό και το χάλκινο, που κατέκτησε η Αννα Κορακάκη στην σκοποβολή.
Παράδοση στους κρίκους
Το 1896 σε αυτό το αγώνισμα ο Ιωάννης Μητρόπουλος είχε πάρει το χρυσό, αλλά και ο Πέτρος Περσάκης την 3η θέση. Το 2000 ο Δημοσθένης Ταμπάκος πήρε στους κρίκους ένα αργυρό και ένα χρυσό το 2004.
Και τώρα ο Λευτέρης Πετρούνιας πάλι το χρυσό.
Ποιος είναι ο Λευτέρης Πετρούνιας
Γεννήθηκε το 1990 στη Νέα Σμύρνη και μεγάλωσε ως το τρίτο παιδί της οικογένειας.
Από όταν ήταν μικρός του άρεσε να σκαρφαλώνει παντού, από τις καρέκλες μέσα στο σπίτι και από τα θρανία στο σχολείο, μέχρι τα δέντρα και τους τοίχους, γεγονός που είχε ανησυχήσει ιδιαίτερα τη δασκάλα του στο Δημοτικό σχολείο.
Σε γυμναστήριο μπήκε πρώτη φορά στην ηλικία των 5 ετών, όμως είχε περάσει ήδη από το κολυμβητήριο του Πανιωνίου, ενώ κάποια στιγμή είχε εκφράσει την επιθυμία να ασχοληθεί και με το πατινάζ. «Όλα αυτά μέσα στο γυμναστήριο, το τραμπολίνο, το δίζυγο, τα στρώματα, τα είδα τότε σαν έναν μεγάλο παιδότοπο, σαν μια τεράστια παιδική χαρά», έχει πει ο ίδιος.
Στην εφηβεία του έκανε την «επανάστασή» του. Ενώ μέχρι τότε ήταν ιδιαίτερα επιμελής και στα μαθήματά του και στις προπονήσεις του, ξαφνικά σταμάτησε να διαβάζει και παράλληλα ανακοίνωσε στους γονείς του πως δεν θέλει να ξαναπατήσει στο γυμναστήριο και έτσι το 2005 σταμάτησε εντελώς τη γυμναστική.
Στο Λύκειο υπήρξε ιδιαίτερα δημοφιλής και στον κοριτσόκοσμο και στους συμμαθητές του, γεγονός που τον ανέδειξε σε πρόεδρο του 15μελούς. Εκείνη την εποχή ανακάλυψε την άλλη μεγάλη του αγάπη, το παρκούρ, και το οποίο όταν έχει χρόνο, συνεχίζει μέχρι σήμερα να κάνει, καθώς θεωρεί ότι τον βοηθά τόσο στην ελαστικότητά του όσο και ως εκτόνωση.
Το 2007 αποφάσισε να επιστρέψει στο γυμναστήριο. Όμως στην αρχή οι προπονητές δεν ήθελαν να τον αναλάβουν, αφού θεωρούσαν πως η τρίχρονη απουσία του ήταν καθοριστική και πως ήταν σχεδόν αδύνατον να επανέλθει σε υψηλό επίπεδο. Ο ίδιος αποφάσισε να επιμείνει, δούλεψε σκληρά και το 2010 «συνάντησε» τον κατάλληλο άνθρωπο, καθώς προπονητής του αναλαμβάνει ο Δημήτρης Ράφτης, με τον οποίο στη συνέχεια θα πορευθεί σε όλες τις επιτυχίες του μέχρι σήμερα.
Η πρώτη διεθνής επιτυχία έρχεται στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Γάνδης τον Σεπτέμβριο του 2010, όπου καταλαμβάνει την 3η θέση. Το 2012 στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Σόφιας εκτελεί στους κρίκους μια πολύ δύσκολη και πρωτότυπη άσκηση, στην οποία η Παγκόσμια Ομοσπονδία Γυμναστικής θα δώσει το όνομά του.
Αξίζει να σημειωθεί πως η υψηλότερη βαθμολογία που έχει λάβει στην καριέρα του είναι οι 16.200 βαθμοί, στο Γκραν Πρι του Σομπατέλι το 2015, ενώ έχει «χτυπήσει» ένα τατουάζ με τους πέντε Ολυμπιακούς κύκλους.
Πριν από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Γλασκώβης το 2015 έχασε τον πατέρα του. Ήταν η πρώτη φορά που αγωνίστηκε κάπου χωρίς να τον έχει στο πλευρό του, γι’ αυτό και ήταν ιδιαίτερα φορτισμένος συναισθηματικά τη στιγμή της απονομής του χρυσού μεταλλίου, το οποίο του αφιέρωσε.
Η μεγάλη αδυναμία του Λευτέρη Πετρούνια είναι ο σκύλος του, ο Τσαμπ, με τον οποίο περνάει πολλές ώρες μαζί του και είναι το καλύτερο «παρεάκι» του, στο δύσκολο και φορτωμένο πλέον πρόγραμμα της καθημερινότητάς του, που περιλαμβάνει έξι ώρες προπόνηση και πολύ νωρίς για ύπνο. Επίσης, του αρέσει πολύ το φαγητό, ακόμη και τα «βρώμικα», όπως τα λέει, όμως επειδή τα στερείται για πολύ μεγάλο διάστημα, γι’ αυτό και τις πρώτες μέρες αμέσως μετά το τέλος των αγώνων, προσφέρει στον εαυτό του αυτή την απόλαυση χωρίς… τύψεις και ενοχές.
Στο Ρίο έχει πάρει μαζί τη μητέρα του, γιατί ήθελε να ζήσει από κοντά την προσπάθειά του στον μεγάλο τελικό, ενώ στο Ρίο βρίσκεται και το κορίτσι της ζωής του.
Όσον αφορά τον προπονητή του, Δημήτρη Ράφτη, είναι ο αυτός που έχει αναδείξει σπουδαίους πρωταθλητές της ενόργανης γυμναστικής, με παγκόσμιους και ευρωπαϊκούς τίτλους, όπως τον Βλάση Μάρα, όμως ποτέ δεν κατάφερε να δει έναν δικό του αθλητή σε τελικό Ολυμπιακών Αγώνων. Ο πρώτος αθλητής του που το κατάφερε είναι ο Λευτέρης Πετρούνιας κι έτσι αυτός είναι ο πρώτος τελικός και για τον Δημήτρη Ράφτη.
Οι μεγάλες διακρίσεις του Πετρούνια
1ος Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 2015 – Γλασκώβη
1ος Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα 2015 – Μονπελιέ
1ος Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα 2016 – Βέρνη
3ος Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα 2011 – Βερολίνο
1ος Ευρωπαϊκοί Αγώνες 2015 – Μπακού
1ος Μεσογειακοί Αγώνες 2013 – Μερσίν
2012: Αναδείχθηκε πρώτος στην παγκόσμια κατάταξη της FIG στους κρίκους
2015: Αναδείχθηκε κορυφαίος Έλληνας αθλητής (ΠΣΑΤ)
πηγη: newpost.gr