Ο Μπάμπης Στόκας βρέθηκε καλεσμένος στην εκπομπή «Στούντιο 4» και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στην ζωή του στο Μενίδι, την γνωριμία του με τον Φίλιππο Πλιάτσικα καθώς και στην επιτυχία, αλλά και το τέλος των Πυξ Λαξ.
«Οι μεγάλες στιγμές υπάρχουν αλλά προσπαθούσα να τα ξεχάσω γρήγορα γιατί κάνεις και μικρά που και σε αυτά πρέπει να δίνεις σημασία. Μου αρέσει η αποτυχία. Η γιαγιά μου μού έλεγε ‘στην επιτυχία να φεύγεις και στην αποτυχία να γυρνάς’» είπε αρχικά.
«Σκληρή περιοχή το Μενίδι»
«Οι γονείς μου ήταν μετανάστες στη Γερμανία και ήθελαν να πάρω το ελληνικό σύστημα. Μου έλειπαν οι γονείς μου αλλά πήρα πολύ αγάπη. Δεν θυμάμαι την στιγμή που έφυγαν, ήμουν 6 μηνών. Γεννήθηκα στη Γερμανία, γύρισα Καλαμάτα, ξαναπήγα νηπιαγωγείο στη Γερμανία. Είχαν ένα μαγαζί με κοτόπουλα και πατάτες. Την αδερφή μου τη γνώρισα όταν ήρθαν οι γονείς μου Ελλάδα. Με τους γονείς μου γνωριστήκαμε όταν γύρισαν Ελλάδα. Την γιαγιά μου την άφησα και μου στοίχισε τότε. Ο πατέρας μου όταν ήρθε Ελλάδα, πήγαμε στο Μενίδι, έφτιαξε ένα αυθαίρετο και εγώ ήμουν τσιλιαδόρος για να μην έρθει η αστυνομία».
«Ήταν μία σκληρή περιοχή με όλα αυτά που δεν είχα ζήσει. Υπήρχε βία, οι άνθρωποι είναι ξεχασμένοι από το Θεό και όλοι προσπαθούν να επιβιώσουν όπως μπορούν! Στην εφηβεία έκανα αρκετά παραβατικά πράγματα αλλά δεν τα ήξεραν οι γονείς μου στο βαθμό που τα έκανα. Ήταν μία δύσκολη περίοδος και μου έδωσε ένα κίνητρο για τη ζωή μου. Όταν πρωτοπήγα στην Κηφισιά βόλτα μου φάνηκε ότι πήρα στο Παρίσι. Και τότε είπα ότι θα φύγω και δεν θέλω να ξαναγυρίσω σε αυτόν τον τρόπο ζωής» συμπλήρωσε.
«Όνειρα είχα πάντα και ήταν μεγάλα! Πήγαινα πιτσιρικάς στη Συγγρού και περνούσα όλα τα κόκκινα φανάρια για μία τυρόπιτα στοίχημα. Ήταν μια περίοδος που προσπάθησα να την ξεχάσω. Αυτά τα ένστικτα τα έβγαλα στο τραγούδι. Στο Μενίδι έμαθα τους ποιητές και τη μουσική. Με τον Φίλιππο Πλιάτσικα βρεθήκαμε σε ‘μάχες’ που κάναμε με τις γειτονιές μας και ταιριάξαμε από μικροί. Ήταν τελείως διαφορετικός από εμένα και μου άρεσε. Είχαμε την ίδια αγωνία για τη μουσική. Ο Φίλιππος είναι επιμελής, δουλεύει παραπάνω από εμένα και εγώ είμαι το ακριβώς αντίθετο» θα πει.
Η αρχή και το τέλος των Πυξ Λαξ
«Λέγαμε με τον Φίλιππο ότι θα κάναμε μία μπάντα και θα παίξουμε μουσική αλλά για τα κορίτσια περισσότερο. Παρατηρήσαμε ότι τα κορίτσια είχαν παραπάνω ενδιαφέρον με τους μουσικούς. Τα πρώτα 7 χρόνια τραγουδούσα μόνο εγώ. Στην αρχή είχαμε το όνομα ‘Παναγία Βόηθα’ για το συγκρότημα. Στην πρώτη μας συναυλία στους Αγίους Αναργύρους σαν Πυξ Λαξ, την ακούσαμε!» θα πει για την αρχή τον Πυξ Λαξ.
«Ήμασταν σε ένα σχολείο με 300-400 άτομα και έβλεπα κάτι τύπους να κρατάνε ντομάτες, ζαρζαβατικά και είχα μείνει. Ευτυχώς δεν τα φάγαμε γιατί έπρεπε να γλιτώσουμε. Για το συγκρότημα σκεφτόμασταν ονόματα, όπως σύννεφο κτλ, και μας είπαν στο στούντιο το Πυξ Λαξ που ήταν αρχαία ελληνικά και μας άρεσε. Αλλά πάνω από 5 χρόνια εξηγούσαμε τι σημαίνει το όνομα του συγκροτήματος. Το ‘Πούλα με’ μόλις το είχαμε βγάλει δεν το άκουγε κανείς και ήταν το μόνο που είχαμε γράψει εμείς. Είχα σκεφτεί να φύγω από την Ελλάδα και τότε μας έπαιζαν μόνο τα πειρατικά ραδιόφωνα και η πειρατική τηλεόραση» θα πει για τους Πυξ Λαξ.
«Σαν μπάντα κάναμε του κεφαλιού μας. Τότε ζήσαμε την ίδια ηλικία με τους φαν μας και αυτό έπαιζε μεγάλο ρόλο. Αγαπούσαμε πολύ την μπάντα αυτή και παρατηρήσαμε πώς κάποιες Παρασκευές που παίζαμε ήταν πολύ κάτω και τότε θεωρήσαμε ότι μας βαριόντουσαν. Αποφασίσαμε και νομίζω καλά κάναμε τότε να σταματήσουμε αυτή την μπάντα. Το αποφασίσαμε όλοι μαζί!» αποκάλυψε.
«Το 2004 είχαμε πει ότι θα ξαναβρισκόμασταν το 2014 αλλά έγινε νωρίτερα και δεν το περιμέναμε ότι θα πάει τόσο καλά. Με τον Φίλιππο είναι σαν να μην περνάει ο καιρός. Υπήρξε περίοδος που κάναμε ένα χρόνο να βρεθούμε αλλά όταν μιλούσαμε στο τηλέφωνο ήταν σαν να είχαμε βρεθεί χθες. Όταν έφυγε ο Μάνος Ξυδούς ήταν σαν να έφυγε ο ‘μπαμπάς’. Εάν ήταν εκείνος τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά. Μπορούσε να κοντρολάρει ό,τι δεν μπορούσαμε εμείς».