Ο Τζιν Χάκμαν υπήρξε ένας από τους πιο εμβληματικούς ηθοποιούς της κινηματογραφικής βιομηχανίας, συνυφασμένος με σπουδαίους ρόλους και ανεπανάληπτες ερμηνείες. Ένας ηθοποιός που καθόρισε την πορεία του Χόλιγουντ, κατακτώντας το κοινό με τη φυσικότητα και την ένταση της παρουσίας του στην οθόνη. Με αφορμή τον θάνατο του θυμόμαστε το σημαντικό του έργο.
Ο Τζιν Χάκμαν, ο διάσημος ηθοποιός του Χόλιγουντ μαζί με τη γυναίκα του Μπέτσι Αρακάουα βρέθηκαν νεκροί στο σπίτι τους στη Φάντα Φε την Πέμπτη 27/2. Εμείς θυμόμαστε το μεγάλο του έργο στο σινεμά.
Ο Τζιν Χάκμαν έχοντας κερδίσει δύο Όσκαρ, υπήρξε σταθερή αξία στον κινηματογράφο, με καριέρα που εκτεινόταν σε πολλές δεκαετίες.
Γεννημένος στις 30 Ιανουαρίου 1930 στο Σαν Μπερναντίνο της Καλιφόρνιας, ο Γιουτζίν Άλεν Χάκμαν άφησε το σπίτι του σε ηλικία 16 ετών και κατατάχθηκε στους πεζοναύτες, συμμετέχοντας στον Πόλεμο της Κορέας. Μετά την επιστροφή του, άρχισε να σπουδάζει δημοσιογραφία και τηλεοπτική παραγωγή στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόις, αλλά πολύ σύντομα εγκατέλειψε τις σπουδές του για να αφοσιωθεί στην υποκριτική στο Pasadena Playhouse της Καλιφόρνιας.
Οι κλασικές ταινίες
Τα επόμενα χρόνια, ο Χάκμαν συνέχισε να πρωταγωνιστεί σε ταινίες που έγιναν κλασικές, όπως το The Poseidon Adventure (1972), το The Conversation (1974), και το Superman (1978), όπου υποδύθηκε τον διάσημο κακό Λεξ Λούθορ. Αυτές οι ερμηνείες έδειξαν την ευελιξία του και την ικανότητά του να χειρίζεται με επιτυχία διαφορετικούς χαρακτήρες, από δράματα και θρίλερ μέχρι κωμωδίες και σούπερ ήρωες.
Η καθιέρωση του
Η δεκαετία του 1980 ήταν εξίσου σημαντική για τον Χάκμαν, με ταινίες όπως το Reds (1981), το Hoosiers (1986), και το No Way Out (1987), ενώ το 1988 απέσπασε ξανά μια υποψηφιότητα για Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου με την ερμηνεία του στην πολιτική ταινία Mississippi Burning. Το 1992 κέρδισε το Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του στην ταινία Unforgiven, του Κλιντ Ίστγουντ, αποδεικνύοντας για άλλη μία φορά τη δύναμη του ταλέντου του.
Η κληρονομιά του και η αποχώρηση από το σινεμά
Ο Χάκμαν συνέχισε να προσφέρει σπουδαίες ερμηνείες και στις επόμενες δεκαετίες. Ταινίες όπως The Royal Tenenbaums (2001), Runaway Jury (2003), και Welcome to Mooseport (2004) τον καθιέρωσαν ως έναν από τους πιο σεβαστούς και αναγνωρισμένους ηθοποιούς της γενιάς του. Το 2004, κατά τη διάρκεια μιας σπάνιας συνέντευξης, ανακοίνωσε το τέλος της κινηματογραφικής του καριέρας, αποχαιρετώντας οριστικά τη μεγάλη οθόνη.