Ένας μήνας έμεινε μέχρι την ημέρα που θα κληθούμε να αποφασίσουμε για το μέλλον του Δήμου μας. Όσο στερεοτυπικό κι αν ακούγεται αυτό, στην πραγματικότητα δεν είναι. Κατ’αρχάς, παράλληλα με εμάς όλη η υπόλοιπη Ελλάδα θα επιλέγει τους νέους της δημοτικούς άρχοντες. Πολλές φορές δημιουργούνται παρεξηγήσεις με τον όρο «δημοτικός», που φέρνουν ως αποτέλεσμα την απαξίωση του ρόλου όσων εκπροσωπούν τον πολίτη, αλλά κυρίως -χωρίς τις περισσότερες φορές να γίνεται αντιληπτό-όσων του δίνουν υπόσταση. Και υπόσταση του δίνουν οι εκλογείς. Εσείς, εμείς, όλοι μας. Επιπλέον, η σύγκριση -σχεδόν πάντοτε- των δημοτικών εκλογών με τις εθνικές έβαζε σε δεύτερη μοίρα τις πρώτες. Αυτό συνέβαινε (και δυστυχώς συμβαίνει ως τις μέρες μας) γιατί δεν καθίσαμε να ασχοληθούμε (και κανείς από την κεντρική εξουσία δεν ασχολήθηκε)με την αξία τους, τη σημασία τους.
Ας πάρουμε ως παράδειγμα μία απλή, τυπική μέρα από τη ζωή μας. Βγαίνοντας από την πόρτα του σπιτιού μας βαδίζουμε στο πεζοδρόμιο. Πιθανότατα έχει ρωγμές, είναι βρώμικο ή ένας συμπολίτης μας με ειδικές ικανότητες δεν μπορεί να το χρησιμοποιήσει. Ποιος πρέπει να το φτιάξει; O Δήμος. Συνεχίζοντας, θέλουμε να αφήσουμε τα απορρίμματα και τα είδη για ανακύκλωση που έχουμε ξεχωρίσει. Ποιος είναι καθ’ύλην αρμόδιος για την ύπαρξη και τη διατήρηση των κάδων; Ο Δήμος. Αργότερα, θα πάμε με το παιδί μας στην παιδική χαρά για να παίξει, να χαρεί, να τρέξει, να περάσει όμορφα. Για την ασφάλειά του στο χώρο ποιος πρέπει να φροντίσει; Ο Δήμος. Ακόμα κι εμείς ως ενήλικες, θέλουμε ένα αναψυκτήριο, χρειαζόμαστε μία άμεση ιατρική βοήθεια σε περίπτωση ανάγκης. Σε ποιον πρέπει ν’ απευθυνθούμε; Στο Δήμο.
Σε αυτές τις εκλογές περισσότερο από κάθε άλλη φορά κρίνεται αναγκαίο να ψηφίσουμε πολίτες και όχι επαγγελματίες πολιτικούς, ανθρώπους που θέλουν να προσφέρουν και όχι να κερδίσουν.
Τάκης Λ. Καρβουνιάρης
